Porównywarka kredytów hipotecznych

W ustawie ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wprowadzono nie tylko zmiany w wysokości stawek podatkowych, ale także w niektórych definicjach wymienianych w rozporządzeniu.

Podatek a „względy techniczne”

Od 2016 roku z przepisów znika zapis dotyczący tzw. „względów technicznych”. Przez tę zmianę stracą przedsiębiorcy, którzy do tej pory, korzystając z powyższego zapisu względem budynków w złym stanie technicznym, mogli liczyć na niższy podatek. „Zły stan techniczny” budził wiele kontrowersji, ponieważ często dochodziło do nadinterpretacji tego zapisu. Nowelizacja przepisów w tej sprawie likwiduje lukę prawną. Od tego roku o wyłączeniu nieruchomości z podatku będzie decydował nadzór budowlany lub górniczy i tylko one mają prawo wyłączyć dany budynek z użytkowania lub nakazać jego rozbiórkę, w innym przypadku przedsiębiorca jest zobowiązany zapłacić wyższy podatek. Takie rozwiązanie sprawy jest niekorzystne dla właścicieli firm, jednak jest bardziej precyzyjne i ogranicza spory pomiędzy przedsiębiorcami a urzędami skarbowymi.

Części wspólne budynków

W ustawie zmienione zostały także zasady opodatkowania części wspólnych budynków. Do tej pory części wspólne w budynkach wielolokalowych, czyli m.in. korytarze i klatki schodowe, nie były objęte podatkiem, w związku z tym przepis był niekorzystny dla urzędów skarbowych. Od stycznia 2016 roku podatnicy są zobowiązani zapłacić za części wspólne budynków. Wszyscy współwłaściciele lokalu są obciążeni podatkiem w stosunku odpowiadającym ich udziałowi w danej nieruchomości wspólnej. Zmiany te obejmą budynki mieszkalne i komercyjne.

Na raty tylko od 100 zł

Nowelizacja ustawy wprowadza także zmianę dotyczącą zasad płacenia podatków lokalnych. Od nowego roku będziemy mogli rozłożyć płatność podatkową na raty tylko w przypadku, gdy będzie ona wyższa niż 100 zł. Do tej pory bez względu na wysokość podatku, płatność mogła być rozłożona na cztery raty. Obecnie tylko daninę powyżej 100 zł będzie można płacić ratalnie.

Stawki w podatku od nieruchomości

Maksymalne stawki wyznaczone przez ustawodawcę dla podatku od nieruchomości przedstawiają się następująco:

• 23,13 zł od 1 m² powierzchni użytkowej za rok – od budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej,
• 0,75 zł od 1 m² powierzchni użytkowej za rok – od budynku mieszkalnego,
• 0,90 zł od 1 m² powierzchni za rok – od gruntu pod działalność gospodarczą,
• 0,47 zł od 1 m² powierzchni za rok – od gruntu pod budynek mieszkalny.

Powyższe stawki podatku od nieruchomości w poszczególnych gminach mogą być niższe, ponieważ każda rada gminy uchwala wysokości stawek podatków i opłat lokalnych indywidualnie dla swojego terenu.