Porównywarka kredytów hipotecznych

Każdy bank ma opracowane własne systemy oceny zdolności kredytowej wnioskodawcy i często różnią się one w szczegółach. Stąd jeden bank może być skory do pożyczenia danej osobie np. 500 tys. zł na mieszkania, z kolei inny będzie w stanie zaoferować nawet 100 tys. zł, a jeszcze inny - 100 tys. zł więcej. W różny sposób banki będą przy tym postrzegać dzieci wnioskodawcy - dla większości z nich dziecko będzie powodem do zmniejszenia zdolności kredytowej, choć nieliczni kredytodawcy zaoferują identyczną kwotę kredytu, bez względu na to, czy dana osoba posiada potomstwo na utrzymaniu. Dodać przy tym należy, że problem korelacji między wychowankami a własną zdolnością kredytową pojawia się tylko wtedy, gdy dzieci nie są usamodzielnione, czyli to my łożymy na ich utrzymanie.

Wiek dziecka nie ma znaczenia

Uzupełniając z imieniu klienta wniosek o kredyt (w tym: hipoteczny) doradca bankowy zapyta o liczbę osób w gospodarstwie domowym będących na utrzymaniu wnioskodawcy (lub wnioskodawców, jeśli o pożyczkę ubiega się więcej niż jedna osoba). I nie będzie miało znaczenia to, że para starająca się o kredyt wychowuje roczne niemowlę, czy 17-letniego nastolatka. Każde dziecko niepełnoletnie (lub pełnoletnie, ale uczące się, pozostające na utrzymaniu rodzica) to obciążenie dla budżetu domowego danego gospodarstwa.

Im więcej osób na utrzymaniu, tym bardziej spada zdolność kredytowa

Choć wiek osoby będącej na utrzymaniu wnioskodawcy nie ma znaczenia, to liczba podopiecznych już tak. O ile - uśredniając - wnioskodawca może otrzymać kredyt hipoteczny w kwocie wynoszącej 4-5-krotność jego rocznego dochodu netto, tak każde dziecko obniża tę rozporządzalną część dochodu - a dopiero od niej bank wylicza zdolność kredytową.